Diagnoza

[Iw0na]

Ja mam sm zdiagnozowaną w 2013 roku. Pierwsze objawy miałam w 2008, wtedy myślałam, że to kręgosłup. Pracowałam od 1995 roku w szpitalu psychiatrycznym. Było super, a czasami groźnie, ale psychicznie chorzy, to wspaniali ludzie. Serio! Dźwigłam sobie pacj. w pasach sama i on ważył 130 kg. Zabolało mnie w odc. piersiowym. Nie czułam skóry brzucha do tygodnia, później miałam skórę na nogach, jakbym się dotykała przez papier. I po 3 tyg. trafiłam po znajomości do neurologa. I ona po długim badaniu, powiedziała mi, że na 60%to SM. A ja na to, że to musi być kręgosłup. Uwielbiałam sport, pływać 40 dług. 25 metr. basenu 1raz w tyg. Lubiłam biegać, długie spacery. Przyjęła mnie ta dr. na oddział, zrobili mi punkcje i rezonans mózgu. Wyszły mi jakieś 2 zmiany w mózgu, a punkcji nic. I brałam dożylne zastrzyki na borelioza. Co roku robiłam rezonans i w pracy przeniosłam się na oddz. terapii odwykowej. Z moim zdrowiem nie było to co kiedyś. Byłam bardziej słaba. Po 5 latach zrobiłem rezonans, na dokł. aparacie i tam już wyszło multum zmian. Czyli zdiagnozowaną sm mam od 2013 roku. Od 2017 r. jestem na rencie. Jeszcze chodzę, niby o chodziku. Brałam interferon, copxon, Gilenie i wyskoczyłam z programu i biorę teraz chemie co 3 mies. Mam męża i syna 22 letniego. Czasami nie chce mi się żyć. Sm to wredna choroba, nigdy jej nie polubię!